Word jij blij van een mooie herinnering? Deel deze dan met degene met wie je dit beleefd heb en verspreid zo de glimlach.
Word jij blij van een mooie herinnering? Deel deze dan met degene met wie je dit beleefd heb en verspreid zo de glimlach.
“Een complete herinnering draagt alle beelden,
geluiden, gevoelens, smaken en geuren
van de oorspronkelijke ervaring in zich”
Herinneringen – De één voelt ze, de ander ziet beelden en weer iemand anders hoort een bepaald geluid. Iedereen heeft hier een voorkeur in. Hierop inspelen maakt de herinnering levend en verhalen komen gemakkelijker naar boven.
Tijdens een cursus NLP (Neuro Linguistisch Programmeren) kwam ik in aanraking met representatiesystemen. We gebruiken onze zintuigen naar buiten toe om de dingen om ons heen waar te nemen en naar binnen om de ervaring opnieuw op te roepen en te representeren. De diverse manieren waarop we informatie opnemen, opslaan en coderen worden ‘representatiesystemen’ genoemd. Bron: Iedereen heeft z’n eigen voorkeursyste(e)m(en). In de westerse cultuur zijn het gezicht (visueel), het gehoor (auditief tonaal) en het gevoel (kinesthetisch) de meest toonaangevende representatiesystemen. En dan is er nog auditief digitaal, dit is een aangeleerd systeem en richt zich op de interne dialoog. Interessant, want als je weet wat het voorkeurssysteem van je gesprekspartner op dat moment is, dan kun je jouw woorden hierop aansluiten. Hij/zij zal eerder begrijpen wat je bedoelt én ook gemakkelijker antwoorden.
Werkt dit ook bij het ophalen van herinneringen?
De cursus richtte zich voornamelijk op het aansluiten bij je gesprekspartner en zo sneller harmonie te creëren. Ik was nieuwsgierig of dit ook zou werken bij het ophalen van herinneringen en ben op zoek gegaan naar informatie hierover en heb het in de praktijk uitgetest.
Ik was op dat moment een levensboek aan het schrijven voor een vrouw en het eerste gesprek verliep wat moeizaam. Ik merkte dat mijn gesprekspartner niet altijd wat kon met mijn vragen en de verhalen die ze vertelde bleven oppervlakkig. Het interview daarna ben ik extra goed gaan luisteren. Welke woorden gebruikte zij als ze herinneringen wilde ophalen? En hoe keek ze? En ik ging experimenteren met woorden om er zo achter te komen wat haar stimuleerde bij het ophalen van een herinnering. Het gesprek liep fantastisch, we werden allebei steeds enthousiaster en voor we het wisten waren bijna twee uur verstreken. Gelukkig werd ze gebeld, anders zaten we misschien nu nog wel te kletsen.
De theorie erachter
Een complete herinnering draagt alle beelden, geluiden, gevoelens, smaken en geuren van de oorspronkelijke ervaring in zich. We geven echter de voorkeur aan één van deze representatiesystemen om toegang te krijgen tot de herinnering. Je kunt dit bij jezelf nagaan. Als je terugdenkt aan een bepaalde vakantie, wat komt er dan het eerst in je op? Een beeld, een geluid of een gevoel? Dit is het richtsysteem, het innerlijke zintuig dat dient als ‘drukknop’ om een herinnering op te roepen. Wil je dat de ander zich een gebeurtenis goed herinnert, neem dan in je vraag woorden op die zich richten op het voorkeurssysteem van je gesprekspartner.
Woorden en zegswijzen per representatiesysteem:
Visueel:
kijken, beeld, verbeelding, visualiseren, verhelderen, opmerken, tonen.
Ik zie wat je bedoelt.
Welke inzichten had je toen?
Laat eens zien wat je bedoelt?
Hoe kijk je daarop terug?
Hoe zag je huis eruit? Welke kleur had de voordeur?
Auditief:
zeggen, accent, ritme, weerklinken, luisteren, oproepen
Bij wijze van spreken
In harmonie samenleven
Welke geluiden horen daarbij?
Kon je de vogels ’s ochtends horen zingen
Kun je het mooiste muziekstuk dat je kent innerlijk horen?
Kinesthetisch
aanraken, contact, tastbaar, warm, koud, hanteren, voelen, bevatten
Hoe voelde je je daarbij?
Wat deed dat met je?
Ik kan mijn vinger er niet op leggen.
Auditief digitaal
beslissen, denken, weten, herkennen, evalueren, proces, bewust, bedenken
Ik snap wat je bedoelt.
Wat herken je?
Wat dacht je toen?
Oogzoekbewegingen bij het ophalen van herinneringen (oogzoekbewegingen bij iemand tegenover je):
Bedenk altijd: Mensen zijn uniek en niet in hokjes te stoppen. Dus: blijf luisteren!!!
‘je kunt beter nu bezig zijn met het tastbaar maken
van jouw herinneringen en dit misschien nog lang niet nodig
hebben, dan dit uitstellen tot het te laat is’
Toen ik mensen in mijn omgeving vertelde dat ik met Mooie Herinneringen onder andere mensen die binnenkort afscheid moeten nemen van het leven, wilde helpen hun levensverhaal te vertellen, kreeg ik een keer de reactie: “Maar willen die mensen zich hier wel op richten? Ze zijn juist aan het strijden om te blijven leven en voelt bezig zijn met zo’n aandenken dan niet als opgeven?”
Hier moest ik wel even over nadenken, want dat was niet mijn bedoeling. Ik ben mij hier in gaan verdiepen en hoorde en las dat het ophalen van herinneringen juist heel fijn kan zijn. Je bent dan niet alleen maar bezig met je ziekte, maar juist met je leven. Voor mij sluit het één het ander dan ook niet uit. Iemand kan vechten voor zijn leven en daarnaast ook nadenken over het afscheid, onder het mom van ‘je kunt beter nu bezig zijn met het tastbaar maken van jouw herinneringen en dit misschien nog lang niet nodig hebben, dan dit uitstellen tot het te laat is’. Als je ziek bent word je heen en weer geslingerd tussen onzekerheid en vertrouwen en je kunt het gevoel hebben de controle te verliezen. Bezig zijn met je verhaal kan houvast bieden.
Ook wil iemand die ziek is vaak iets doen voor zijn/haar dierbaren. Veel mensen denken dan in eerste instantie aan praktische zaken, maar het gaat dierbaren meer om de persoon. Die willen ze niet vergeten. Mensen hebben vele momenten, gedachten en emoties met elkaar gedeeld en willen deze blijven koesteren. Het voelt dan fijn om de mensen in jouw omgeving hierbij te helpen door een tastbare herinnering achter te laten.
Heb jij weleens afscheid moeten nemen van een dierbare? Doe je nu nog iets om de herinnering aan diegene levend te houden? Wil je dit delen? Laat dan een reactie achter.
Ooit weleens een groepje vriendinnen gezien die samen herinneringen aan het ophalen waren? Vaak spatten de emoties ervan af. Je ziet vreugde om de mooie momenten en soms ineens valt het stil en springen bij sommigen de tranen in de ogen. En af en toe zie je iemand wat wazig kijken. Waarschijnlijk is bij haar die herinnering verloren gegaan. Met interesse volgt ze het verhaal van haar vriendinnen en is blij dat zij het verhaal nog levendig hebben. Ik vind het een prachtig gezicht om zo’n groepje te zien. Het ophalen van herinneringen doet iets met ze, het verbindt.
Als mijn vriendinnen en ik bij elkaar zijn, komen regelmatig verhalen van ‘vroeger’ naar boven. Van die ene vakantie of die stapavond, maar ook van dat ene uitstapje waar het allemaal niet zo lekker verliep en we elkaar even een paar dagen niet meer moesten zien. Vooral als we het over de feestvakanties in Spanje hebben zuchten we vaak: “Eigenlijk zouden we dit nog een keer moeten doen. Gewoon nog één feestvakantie naar Ibiza of Mallorca.” Om vervolgens weer verder te kletsen over iets anders. Waarom doen we dit eigenlijk niet? De herinneringen zijn zo mooi en als we het erover hebben worden we allemaal zo blij. Vaak vraag ik me af of het weer hetzelfde zal zijn en zal voelen als toen. Ik denk het niet. Hoe je iets beleeft hangt af van wie je bent en wat je belangrijk vindt op dat moment. En we zijn natuurlijk allemaal veranderd. Geen studenten meer met alle vrijheid van de wereld, maar hard aan het werk en de meesten onderhouden daarnaast een gezin. Als we nu bij elkaar zijn hebben we zulke andere gesprekken. Op een verjaardag is niet meer de haast om snel de stad in te gaan en daar verder te feesten. Nee, we zitten uren te kletsen over van alles en nog wat en ineens is het al laat en gaan we naar huis.
Moet je gebeurtenissen uit het verleden weer fysiek opnieuw beleven om de vreugde ervan te ervaren? In mijn ogen is dat niet nodig. Als de herinneringen eraan maar niet verloren gaan!
Haal jij weleens herinneringen op? In je eentje of met vrienden of familie? En wat doet dit dan met je? Ik ben benieuwd! Laat een reactie achter.